Vakantie 2016 Hanzesteden Oost Duitsland

Eindelijk is het zover, we kunnen de Hanzesteden in Oost Duitsland gaan bezoeken.

Ruim van te voren, gedurende de wintermaanden heb ik René Smits gevraagd of hij mee wilde varen om de Zeebeer in de tweede week van juli naar Cuxhaven te varen. Hij moest eerst even met Wil overleggen of zij geen andere plannen hadden. Een paar dagen later belde hij op om te vertellen dat hij mee ging. TOP. Deze winter zeilde ik mee op de Nice to Have van Jean Luteijn tijdens wedstrijden van de Grevelingencup op het Veersemeer. De Nice to Have is een Beneteau First 25, een vreselijk snel bootje. Jean heb ik ook gevraagd of hij het leuk vond om mee te varen. Hij had er wel zin in. Zo... met drie man moet het wel lukken om het schip in een paar dagen over te varen. Nu nog kaarten van het vaargebied. Begin mei plaats ik een oproep in de whatsapp groep Zeilen Den Bommel. Binnen een paar dagen kreeg ik een reactie van Jos. Ik mag van hem zijn kaarten lenen. Tijdens het voorjaarsevenement in Den Bommel krijg ik van hem een grote koffer vol met kaarten van het vaargebied. Dat is echt tof…Onze reis kan beginnen.

Vrijdag 8 juli inladen

Een week eerder heb ik al het een en ander aan boord gebracht,  een rubberboot, de BB motor, drank, kleding, enz, enz. Vandaag haal ik de laatste boodschappen. ’s-Middags bereid ik een maaltijd, een visstoofschotel, zodat we niet tijdens het varen hoeven te koken. Ik hoef dan alleen rijst te koken. Dat zal wel lukken onder helling. Jean heeft toegezegd dat hij een lasagne zal klaar maken. Zo, we hebben in ieder geval voor twee dagen een heerlijke avondmaal. Om 20.30 uur brengt Cora en Muriel – en natuurlijk ook Tommy – mij naar de boot. De auto is helemaal volgeladen. Waar moet ik dat allemaal laten?  Alle spullen krijgen toch een plekje. Om 22.00 gaan Cora en Muriel met de auto naar huis. Ik controleer nog even de gasflessen. De gasfles is voor ¾ leeg en de reservefles is volledig leeg. Mooi klusje voor zaterdagmorgen om met de auto!!!??? in Stad ah Haringvliet een nieuwe gasfles te kopen. Ik hoop dat ik morgen een auto van iemand mag lenen.

Zaterdag 9 juli naar Stellendam

Ik sta om 9.30 uur op. Na de douche en het ontbijt doe ik nog een paar klusjes, aan het einde van de ochtend ga ik met de auto van Patrick de lege gasfles omruilen voor een volle bij jachthaven Antarctica in Stad a/h/ Haringvliet. € 33,00 moet ik afrekenen, een fikse prijs voor een paar liter gas. Om 15.00 stapt Jean bij mij aan boord. Even later varen we de haven uit, er staat een flinke bries met vlagen van 25 knopen wind uit het zuid westen. In Stellendam eten we samen in het Fritetentje aan de kopse kant van de binnenhaven kibbelingen met frites. De boot ruikt een klein beetje naar diesel. 

In de motorruimte zie ik wat plasjes donkerwater met een beetje olie. Wat blijkt het overloopvaatje van de koelvloeistof lekt een beetje. We ruimen het op en repareren provisorisch met duck tape het vaatje. Om 20.00 uur stap Rene aan boord en om 20.30 uur gooien we de trossen los. Ter hoogte van de MV boei, voor het passeren van de Maasmond, meld ik ons bij de verkeerscentrale Maasmond dat wij de Maasmond van Zuid naar Noord gaan passeren.

We varen plat voor het lapje en de windmeter geeft 15 knopen ZW aan, De high aspect vangt totaal geen wind en klappert de hele tijd. We besluiten om hem maar in te rollen. Het schip loopt 6 knopen voor de wind, prima. Allen de zee is vrij knobbelig het schip wiebelt alle kanten op. Jean voelt zich niet lekker. Ik geef hem een Cinnanizine en een sultana, René geeft hem de helmstok in handen en na een halfuurtje voelt hij zich een stuk beter.

Als eerste ga ik naar mijn kooi. Na 2,5 uur sta ik weer op en zie ik René alleen aan de helmstok. Even later gaat ook hij naar bed.

Zondagochtend stormwaarschuwing

Om een uur of 5 in de ochtend laat Jean zijn hoofd weer zien. Hij neemt van mij het stuur over. Om 05.30 luister ik, na oproep op kanaal 16, op kanaal 23 het weerbericht van de Nederlandse kustwacht uit. Stormwaarschuwing ZW6. Na overleg, met Rene en Jean, besluit ik om richting Den Helder te varen en bij Den Oever door de sluis naar binnen te varen,  met het plan om via Lemmer binnendoor naar Lauwersoog te varen. Richting de sluis varen we op met een klipper, vol tuig bij windkracht 6, een prachtig gezicht.

Om 11.00 uur varen we de Stevensluis bij Den Oever uit. Er staat een stevige bries, vlagen met 20 tot 25 knopen wind. De boot loopt als een trein, dit is zeilen, we genieten ervan.

Rene en Jean in de kuip

Om 14.00 uur zat de win helemaal in en varen we nog maar 3,5 knopen. Het weer is prachtig met de zon hoog aan de hemel en het is bloedheet op het IJsselmeer.

Dat is balen

Rond 16.30 uur van we de Prinses Margrietsluis bij Lemmer in. Ik lees in de almanak dat de meeste bruggen na 20.00 uur niet meer draaien. Als we een beetje vaart maken kunnen we nog een paar bruggen halen en misschien halen we wel tot de spoorbrug bij Grou. Het gaat voorspoedig totdat we bij de Uiterwellinga brug zijn. Daar lezen we dat de brug van 13 juni t/m 30 juli gestremd is. Dat is balen… We draaien om en varen snel weer terug naar de sluis. We arriveren om 19.55 uur bij de sluis en door de marifoon informeer ik of wij nog door de sluis konden. Neen, om 20.00 gaan wij naar huis en om zes uur morgenochtend ben je de eerste, zij de sluismeester kortaf. Dat is nu echt een botte Fries. In Lemmer meren we af aan de passantensteiger in de Gemeentehaven. Ik loop naar het havenkantoor en door een jonge havenmeester wordt ons box 321 toegewezen. Een box van 12.00 m. is niet vrij, alleen een box voor een schip van 13.00 meter, en u moet wel voor een 13.00 meter schip betalen. Ik ga ermee akkoord – idioot natuurlijk, maar oké het is vakantie, waarom zou ik mij druk hierom maken – René informeert nog bij de havenmeester of de boxen wel diep genoeg zijn. “Ja hoor, geen probleem, er liggen daar nog veel grotere schepen”, antwoord hij. Langzaam varen we naar de aangewezen box. Vlak daarvoor zien we dat de box bezet is en tot overmaat liggen we volledig vast. Wat een eikel….We varen weer terug en kiezen zelf een box. Het sanitair is goed en voor 50 € cent kan je heerlijk douchen.

Maandag 11 juli scheur in het grootzeil

Om 8.00 uur staan we op en na het ontbijt vertrek. Jean kreeg een tip om, in plaats door de sluis, binnen door Lemmer naar het IJsselmeer te varen. Bij het eerste bruggetje stond de brugwachter klaar met een klompje.. € 5,00 voor drie bruggen en een sluis. Dat hadden we niet verwacht. René rent snel naar beneden om zijn portemonnee te pakken. Je vaart dwars door Lemmer en aan beide kante van de gracht liggen motorboten en zeilboten. Het ziet er pittoresk en gezellig uit. Een maal door de sluis slaan we stuurboord uit, een klein kanaaltje door naar het IJsselmeer.

Sluisje bij Lemmer naar het IJsselmeer

Op het IJsselmeer staat 25 knopen win recht op de kop. Na anderhalf uur varen op de motor hijsen Rene en Jean het grootzeil met een tweede rif. Rene ziet in een flits de bovenste zeillat wegschieten door het klapperende zeil. Na een uurtje zien we dat een naad van het grootzeil is gescheurd. Snel laten we het grootzeil zakken. Met windvlagen tot meer dan 35 knopen varen we motorsailend met een klein lapje voorzeil richting Makkum. Onderweg De Vries Sails in Makkum gebeld. “hoe laat kom je aan” vraagt de zeilmaker. “Ik verwacht ongeveer om anderhalf uur bij jullie te kunnen zijn” antwoord ik. “Als je het niet op tijd haalt kun je altijd het zeil in het fietsenhok achter de zeilmakerij zetten, dan ligt het zeil morgenochtend om 8.30 uur voor je klaar”. Geweldig. Met een half ingedraaide fok scheuren we door het water, het log tikt soms 8 knopen aan.

Door de harde wind en de golfslag zijn de boeien van het geultje naar Makkum moeilijk te onderscheiden. Uiteindelijk varen we in het kanaaltje, Jean roept de havenmeester op voor een ligplaats. We krijgen ligplaats H32 toegewezen. We zijn toch te laat om het zeil aan de zeilmaker af te geven en drinken eerst een biertje. Bij de zeilmaker zien we geen fietsenstalling. Ik zie wel een rolluik met daarvoor een afvalcontainer. Dat zal wel het fietsenhok zijn. Ik leg het zeil achter de vuilcontainer. ’s-Avonds hebben we heerlijk een zelf bereide visstoofpotje met rijst gegeten.

Dinsdag 12 juli Onderweg naar Vlieland lopen we vast.

De volgende morgen loop ik na het ontbijt naar de watersportwinkel, ligt het zeil nog steeds achter de vuilcontainer. Een vriendelijk jongen uit de winkel legt mij uit dat de zeilmaker een aantal jaren geleden is verhuist. Er werken daar 25 medewerkers en wereldwijd hebben zij meer dan 52 vestigingen. Het zeil wordt opgehaald en zal mogelijk vandaag worden gemaakt. We besluiten om bij de zeilmaker even ons gezicht te laten zien bij de zeilmaker. Een vriendelijk receptioniste verteld ons dat het zeil voor 12.00 uur wel klaar moet zijn.

Met z’n drietjes wandelen naar het gezellige centrum van Makkum.

Makkum

Van de uitbater van het eerste terras wat we tegenkomen krijgen we te horen dat hij pas om 12.00 uur open gaat. Dan niet… Bij het eerst volgende terras worden we goed ontvangen en bestellen een biertje. Even later wordt ik door de vriendelijke receptioniste gebeld dat het zeil in de watersportwinkel voor mij klaar ligt “Dan hoeft u niet zover te lopen”. De vriendelijkheid zelf. Naast de scheur hebben zij ook het zeil nog nagelopen en nog zeven losse naden gerepareerd.  De reparatie en een nieuw zeillat betaal ik € 110,00. Nadat we het grootzeil hebben opgetuigd vertrekken we richting de sluis bij Kornwernerzand. Voor de sluis liggen tientallen boten  te wachten. Het duurt ontzettend lang. Er komt geen beweging in. Na vijftien minuten wachten varen we naar de andere sluis.

Wachten voor de sluis bij Kornwernerzand

Deze gaat uiteindelijk een stuk sneller. Eenmaal door de sluis zetten we koers richting Vlieland. Na circa tien mijl varen, wordt het steeds ondieper en halverwege Vlieland lopen we vast, en dat met aflopend tij. Daar schrik ik van! We varen langzaam en stotend over de grond dezelfde weg weer terug. Gelukkig varen we ons langzaam los. 

We zetten koers naar Harlingen. Het is best spannend, want de boompjes geeft op de kaart 1.40 meter diepgang bij lat aan. We zijn een beetje voorzichtig en houden de dieptemeter nauwlettend in de gaten. Gelukkig niets aan de hand. Het was overal minimaal 3.00 meter diep.

's-Avonds om een uur of acht lopen we de haven van Harlingen binnen. Langs beide zijden van de gracht in Harlingen ligt het vol met boten. Aan het eind van de gracht draaien we het schip om en gaan we langszij een zeilboot liggen van ongeveer dezelfde lengte. Het blijken enorm gezellige mensen te zijn. We worden uitgenodigd voor een biertje en we praten honderduit.

In de haven van Harlingen

Om kwart voor tien nemen we afscheid en gaan we op zoek naar een restaurant. Daar eten we een eenvoudige maaltijd. Om elf uur nemen we een douche en na het douchen gaan we moe en voldaan naar bed. Welterusten.

Woensdag 13 juli Vlieland of toch Cuxhaven??

Na het ontbijt maakt Jean zich klaar voor vertrek naar huis. Voor hem zit het erop. Nou ja.. morgen vertrekt hij met zijn gezin voor een zeilvakantie naar Kroatië. Is toch ook niet verkeerd? Om 11:20 gooien wij de trossen los om de brug van 11:25 te halen. Buitengaats staat de wind uit het Noord Oosten. Wel vreemd, omdat de voorspelling Noord West tot West aangaf. Noord Oost is ook prima om richting Vlieland te zeilen. Met zeven soms acht knopen op het log zeilen we tegen de stroom in richting Vlieland. Het weer is prachtig en we besluiten om in één keer door te varen naar Cuxhaven.

Om 20:00 doe ik twee pizza’s in de oven, maak ik sla klaar en we eten ook nog een toetje. We varen boven Ameland en om 21:50 heeft de stuur automaat er geen zin meer in. We hebben inmiddels 70 mijl gevaren. Gelukkig kan ik de stuurautomaat repareren. Er blijkt alleen een draadje los te zijn in de stekker.

Aan de horizon zien we hoe wolken zich vol zuigen met zeewater.

Om 23:00 word ik behoorlijk moe en ga naar bed. René houdt de wacht. Ik kan moeilijk in slaap komen. Uiteindelijk dommel ik in en neem ik om 01:30 van René de wacht over. 

“Ik heb nu toch iets raars” zegt René. “In de verte zie ik constant een hele batterij rode lichtjes knipperen”. Later komen we erachter dat dit het grote windmolenpark boven Borkum is. De hemel is bewolkt en in het Oosten zie ik een lichtgele gloed door de wolken schijnen. We genieten van de ochtend gloren. Met een rustige cadans scheert de Zeebeer met gemiddeld 7,5 knopen door het water.

Om een uur of 10:00 ’s-ochtends neemt de wind even toe met vlagen van Noord West 25 knopen. De stuur automaat houdt het niet en begint regelmatig te piepen. Dan maar met het handje sturen. De wind neemt steeds meer toe en het sturen wordt moeilijker. We rollen de High Aspect in. De wind blijft toenemen de golven worden steeds hoger en steiler. We surfen met tien tot elf knopen van de golftoppen af. Één keer tikt het log 12.2 knopen aan. Het schip loopt steeds uit het roer. We besluiten dan ook om het grootzeil te laten zakken. Met de motor bij stuur ik de boot richting de wind en de golven. René zet zich schrap en met al zijn kracht en behendigheid doekt hij het grootzeil op. Zo hè hè, we hebben de boot weer onder controle.

Om 19:25 varen we de sluis bij Brunsbuttel binnen voor toegang tot het Kieler Kanaal, oftewel Noord Oostzee Kanaal.

De sluis bij Brunsbuttel

We hebben 210 mijl op het log staan. In de jachthaven komt de havenmeester bij ons langs. Ik moet slechts tien euro afrekenen voor mijn boot en voor het douchen hoeven wij niets te betalen. ’S Avonds een hapje gegeten in restaurant Torlotino langs de jachthaven.

Vrijdag 15 juli Kieler Kanaal

Om 09:15 gooien we de trossen los. Het varen door het Kieler Kanaal gaat voorspoedig. Zo nu en dan komt er een bui over, met een paraplu op aan de helmstok houden we het droog. Omstreeks 18.00 uur komen we bij de sluis bij Kiel aan.  De sluisdeuren staan open en we kunnen zo naar binnen varen. Je hoeft nu niet meer te betalen voor het gebruik van de sluis en het kanaal. Voorheen was dit veertien euro. We varen richting Laboe. De jachthavens bij Laboe liggen helemaal vol. Er is nergens een vrije plek te bekennen. Uiteindelijk vinden we een plekje en meren we om 19:00 aan een steiger in een jachthaven van Laboe. We drinken een wit wijntje in de kuip met een olijfje en nadat we het het thuisfront hebben geïnformeerd waar we nu zijn maken we een wandeling langs de boulevard en door het centrum van Laboe.

Het strand van Laboe bij ondergaande zon.

Het valt ons op dat het enorm rustig is in het dorpje. We eten bij restaurant Ocean Eleven, Havenplatz 11 in Laboe (04343-4946464). Voor een scholfilet, een snitzel en twee biertjes betalen we slechts 23,80 euro.

Zaterdag 16 juli Havenfeest in Heiligenhaven

Ik sta om 08:30 op. René is eerder opgestaan en heeft al gedoucht. Na het ontbijt maken we het schip klaar voor vertrek. We controleren het oliepeil, vullen een halve liter olie bij en vullen de water tank. Om 11:30 gooien we de trossen los en zeilen we alleen op het fokje richting Heiligenhaven. Onderweg is het grijs en mistig met beperkt zicht. Zo nu en dan zien we een zeilboot varen. Het valt ons op dat er zo weinig boten op het water zijn. In de Kiele Bocht liggen wel een paar duizend zeilboten. Zeker alleen maar om mee te showen? Heiligenhaven ligt aan het eind van een lagune en heeft drie jachthavens. De grootste heeft wel 800 ligplaatsen. Op de eerste de beste steiger zien we een aantal lege ligplaatsen. Snel meren we af. We drinken een borrel en allebei brengen we het thuisfront op de hoogte van de nieuwe ligplaats. 

Na een uurtje stappen we van boord en wandelen we naar de havenmeester. Langs de kades is het volop feest: muziek, eten en drink tentjes. Halverwege bij de Vishal spelen twee knapen op een gitaar en maken er een enorm feest van. Het publiek zingt luidkeels mee. Verderop speelt er een band o.a. nummers van Tina Turner.

Zondag 17 juli Cora en Muriël aan boord

René is zoals gewoonlijk als eerste uit bed. Een hele armada van schepen vertrekken uit de haven. Om een uur of 11 lopen we richting het centrum van Heiligenhaven. René koopt voor zijn kleinkinderen drie vliegers. Het is gezellig druk en alle winkels zijn open. Op een terras op het plein in het centrum drinken we een cappuccino met taart. Muriël stuurt mij een berichtje dat zij nu bij Hamburg in de file staan en het niet zeker is of zij om half twee aankomen. Om twee uur komen zij aan met een grote taart in hun hand. Oei… We eten de taart met een kopje koffie en wisselen onze avonturen die we tijdens de reis hiernaartoe overleefden met hen uit. Om 15:00 zwaaien we René uit. Hij rijdt met de auto van Cora terug naar huis. Terug op de boot leeg ik de halfvolle jerrycan met diesel in de tank. Oeh.. shit ik laat de afsluitdop van de tank uit mijn handen in het water vallen. En nu? Ik informeer bij de watersportwinkel in Laboe, Baltic Kolln Heiligehafen Gmbh, Werfstrasse 6, T 04362/9070-0, ze hebben verschillende afsluitdoppen maar niet een die past. Onderweg zullen we wel meer watersportwinkels tegenkomen waar we een passende afsluitdop kunnen kopen.

Maandag 18 juli onder de brug door

In de lagune van vaar ik eerst langs een jachtwerf om te kijken of zij toevallig een passende afsluitdop hebben…helaas. Even later varen we onder de brug, 22 meter hoog, die het vasteland verbindt met het eiland Fehmarn. Ter hoogte van de verkenningston van de geul koersen we richting Lubeck. Na een paar uur zeilen zien we in de verte een hoog flatgebouw die de ingang van de rivier Trave markeert. De Trave verbindt Lubeck met de Oostzee. We passeren Lübeck-Travemünde en varen ca 7 mijl door tot ongeveer 5 km voor Lubeck gaan we bij Teerfhofingsel stuurboord uit en meren we af bij een verenigingsgaven. De haven ligt heel rustig midden tussen de bomen. We worden opgevangen door een allervriendelijke schipper. Hij vertelt ons allerlei tips, hoe we het best naar Lubeck toe kunnen gaan en over het dorp Schwartenau. De kortste weg naar het treinstation is het viaduct onder de snelweg door, rechtdoor ca. 200 mtr. het bos kom je bij het station.

Het haventje heeft prachtige voorzieningen, het sanitair is lux over lux waar menig Marina een puntje aan kan zuigen. Het ligt 5 minuten wandelen van het dorp Schwartau, het centrum met allerlei winkels en een supermarkt ligt weer 5 minuten wandelen verderop.

Dinsdag 19 juli bezoek Lubeck.

De volgende morgen gaan we met de trein naar Lubeck. Een enkeltje met de trein kost € 3,10. 

Om het centrum van Lubeck te bereiken passeer je eerst het busstation en vervolgens een groot verkeersplein. In de verte aan het einde van een park zie je twee bakstenen torens, museum Holstentor, deze markeren het oude centrum van Lubeck. Eerst steek je een brede gracht over voor dat je bij het park aan komt. Na het passeren van de toren lopen we door het drukke centrum, snel duiken we een smal straatje in, daar is het gelukkig een stuk rustiger. We lopen langs een prachtige kerk en een poppenmuseum. De schipper had ons vertelt dat je op de kleine poortjes moet letten. Wandelend door de straten zien een poortje en lopen door de smalle doorgang naar binnen. We komen bij een klein hofje met pittoreske huisjes met in het midden een tuin vol met bloemen. Het oude centrum zit vol van dergelijke hofjes die het bezoeken waard zijn. We lopen naar de Burgtor en wandelen dwars door het Hanzemuseum wat dit jaar, na een lange verbouwing, weer is geopend. Het ziet er prachtig uit. Een volgende keer, wanneer we meer tijd hebben, zullen we zeker het museum bezoeken. We rusten uit op een leeg terras met uitzicht  op de Trave. ’s-Avonds drinken we nog wat op een gezellig terras langs het water met uitzicht op Historische Handelshuizen.

Om 20.28 uur nemen we de trein richting Travemunde en stappen uit bij het station van Bad Schwartau.

Woensdag 20 juli aan de kade in de oude haven.

De zon staat al hoog aan de hemel als ik ‘s-ochtens om 9.00 samen met mijn buurman, de vriendelijke schipper, op pad ga om diesel te tanken. We rijden in zijn gele VW caddy op een zandpad richting Lubeck. Nadat wij het spoor zijn overgestoken slaan we linksaf de verharde weg op. Bij een AVIA tankstation vul ik Jerrycan met 20 ltr diesel. Op de terugweg rijden we langs een watersportwinkel waar ik informeer voor een tankdop die past…helaas. (Na nog bij 5 watersportwinkels te hebben geïnformeerd geef ik het op. Ook in NL is een dergelijke dop bij de watersportwinkels niet te verkrijgen).

Cora en Muriel gaan uitgebreid douchen en om 11.30 uur varen we de haven uit op weg naar Wismar. We varen weer op de Oostzee. Ter hoogte van boei RW 0 hijsen we de zeilen. Er staat een flinke bries en al snel varen we 7 a 8 knopen aan de wind. We gaan een aantal malen overstag voordat we Wismar bereiken. In Wismar zijn een aantal jachtheven. We kiezen ervoor om langs de kade van de oude haven af te meren. Het is inmiddels 20.30 en hebben trek om iets te gaan eten. Het ziet er allemaal heel gezellig uit. Bij de haven zien we een leuk restaurant met een terras met uitzicht op de oude haven (Hafenrestaurant, Schiffbauerdamm 1 Wismar T 0348-285104). s-Ávonds laat maken we nog een wandeling door de stad, met haar prachtige historische gebouwen. Alle gebouwen zien er gerestaureerd uit, sommigen dateren uit 1640.

Donderdag 21 juli Wandeling door Wismar

Het onweert en de regen klettert op het dak van de kajuit van de Zeebeer. We blijven nog even in bed. Even later klaart de hemel op en laat de zon zich weer zien. Cora, Tommy en ik maken een wandeling door de prachtige stad. We lopen door de brede straten langs gekleurde gevels van statige herenhuizen en handelshuizen. Op een plein zien we de Basiliek uit 1270. Ook Wismar is een en al gezelligheid, een prachtig marktplein en pleintjes met leuke winkels en terrasjes.

In de middag gooien we de trossen los en varen richting Kühnlungsborn. We komen vrij laat, 21.30 uur, in de jachthaven van KLB aan. Aan de kant op een van de grote terrassen speelt een band, de menigte zingt mee, het is een groot feest. De jachthaven is een moderne Marina aan een grootvakantie park, zoals Port Zeelande, en grenst aan een groot kuuroord. De volgende morgen wil ik de watertank vullen, blikt de waterslag te kort. KLB heeft goede voorziening maar is wel de duurste haven die wij tijdens deze reis hebben aangedaan. Onze voorkeur gaat meer uit naar wat kleinere en gezelliger havens.

Vrijdag 22 juli Rostock

Om 10.45 uur vetrekken we en zeilen aan de wind richting Rostock. Het waait NO 2-3 bft. Wanneer we bij Warnemunde aankomen is het nog ca. 1 uur doorvaren voordat we bij Rostock aankomen. Onderweg passeer je werkhavens met rol on rol off kades en industrie. We meren af bij de stadshaven. De havenmeester is de uitbater van de watersportwinkel, Industrie – und Yachtaurüstung, tegenover de jachthaven. (Trouwens, ook hier geen passende dop te vinden). Ik reken € 16,00 af voor het liggeld, dit is exclusief de douchemuntjes € 1,00 en exclusief drinkwater € 1,00 / 100 ltr.

Het oude gedeelte van de stad is ca. 10 minuten lopen.  Zeilen en wandelen maakt dorstig en op een terras op het kerkplein drinken we een grote pils. We lopen door naar het centrum van de stad en passeren een enorm plein met rondom statige gebouwen. Het winkelcentrum heeft brede straten en het is er gezellig druk. In het midden van het winkelcentrum op een groot plein heb je een prachtige fontein en met rondom bankjes. Kinderen spelen in het water van de fontein. De mensen genieten van het schouwspel van de spelende kinderen in het opspattende water. ’s-Avonds na het eten gaan Muriel en ik nog een stukje lang het water  wandelen. Langs de hele kade zitten jonge mensen met hun benen over de kade te chillen. Luisteren naar muziek, babbelen en drinken een biertje. Een relax sfeertje.

Zaterdag 23 juli en zondag 24 juli 2016 Keltische zomerfeest in Stralsund

In de loop van de ochtend varen we weg uit Rostock richting Stralsund. De afstand van Rostock naar Starlsund was meer dan verwacht. Vanuit de kaart had ik met een oog ingeschat dat de afstand ca. 55 mijl zou zijn, dat blijkt echter 70 mijl te zijn. Ik had geen rekening gehouden met de Unterwarnow en de toegang naar Stralsund door Rugen. Op de motor varen we de Unterwarnow uit. De Unterwarnow is goed betont. Om uit het vaarwater van de grote schepen te blijven houden we niet altijd rekening met de betonning. Ter hoogte van Warmunde wordt dat keihard afgestraft.  We lopen met 6 knopen aan de grond. Ik val dwars door de kajuit en doe mij behoorlijk pijn. Cora staat aan het roer en kijkt door de schrik verdwaast voor haar uit. Gelukkig komen we snel los. Een maal op zee hijsen we het grootzeil, de wind staat pal tegen dus het wordt motorsailen. Nadat we de Kaap, tussen Ahrenshoop en Prerow, zijn gerond kunnen we zeilen tot aan de betonde geul om Böck, Rügen in. Rügen is een prachtig vaargebied, het lijkt op en wad en goed betont. Een ervaring rijker blijf ik netje binnen de betonning varen richting Stralsund. We arriveren om 20.30 uur in de grote haven van Stralsund, recht tegenover het centrum. We hebben een behoorlijke trek en gaan direct van boord om ergen een hapje te gaan eten. Het havenkantoor is al gesloten, we kopen een servicekaart in het schipper café vlakbij de haven. Met een servicekaart, een soort van sepkey, koop je een tegoed en wordt van je kaart afgeschreven wanneer je gebruikmaakt van de douches, de walaansluiting voor elektriciteit en het vullen van de drinkwatertank. Vlakbij de jachthaven is een Italiaans restaurant waar we op het terras een hapje gaan eten. Het is enorm druk in Stralsund, er is een groot kermis met een reuze rad en volop feest. We zijn midden in de Keltische zomerfeesten beland. Na het eten maken we een wandeling door de oude stad. Het is enorm druk, overal muziek en feestende mensen. Op een groot plein midden in het centrum speelt een Keltische, de sfeer is geweldig. Barretjes, eet tentjes, mensen verkleed in Keltische kostuums bier drinkend uit aardewerken bekers.

Maandag wil Muriel vanuit Stralsund met de trein naar huis gaan. Online heeft ze al een treinkaartje gekocht. De zondag wandelen naar het trein station voor een indruk van de afstand en de beste route naar het station. Op de terugweg lopen we dwars door het centrum, over het plein met de vele barretjes en eettentjes. In de hal van de grote kerk speelt een muzikant op een doedelzak Keltische muziek, het geluid galmt door de hal en geeft een prachtige mysterieuze sfeer. Om kippenvel van te krijgen.

Maandag 25 juli 2016 Zwemmen bij Barhöft

Muriel heeft toch besloten om te blijven en annuleert het treinkaartje voor de terugreis. Stralsund is het verste punt van onze reis en dus ook het keerpunt richting huis. Het plan is om naar Barhöft te varen. Barhöft is een klein haventje bij de ingang van een groot binnenmeer Barther Bodden en is ongeveer 7 mijl van Stralsund varen.  Eerst de dieseltank vol getankt bij het tankstation voorbij het witte golvend museumgebouw.

Met 3 a 4 knopen snelheid zeilen we om ons dooie gemak richting Barhöft. Wanneer we in Barhöft aankomen zijn de boxen met meerpalen al bezet, de plaatsen met een meerboei zijn nog vrij. We beleggen een landvast aan een bolder op de spiegel van de Zeebeer en aan een meerboei, de boeg van het schip beleggen we met twee landvasten aan de steiger. 

Het is behoorlijk warm en om beurten duiken we van de boot het water in en relaxen in de kuip. Barhöft is een klein haventje met een winkeltje en een terras omringd door prachtige natuur. In de winkel kan je terecht voor o.a. vers brood. Op de kopse kant van de haven staat een met bakstenen gebouwd Hotel. Het hotel doet een beetje aan als een oud kuuroord, waar de gasten voor het Hotel in een ligstoel uitkijken over de haven en het meer.

Aan het einde van de middag maken Cora en ik nog een wandeling door het aangrenzende bos. Onderweg zien we op het zandpad een hermelijn snoepen van bessen die uit de bomen op de grond zijn gevallen. Ssshhht…zachtjes proberen het diertje te benaderen om een mooie foto te maken. In een flits verdween het diertje in de struiken.  Na ongeveer 25 minuten wandelen bereikten we een steigertje met een prachtig uitzicht over het Grabow, een binnenmeer wat ligt tussen Zingst en het vasteland. Het natuurgebied is het  Nationaal park Vorpommersche Boddenlanschaft.

Terug op de boot nemen we weer een duik in het water. Tommy begint te loeien ‘Je laat mij toch niet alleen’.

Dinsdag 26 juli 2016 met westenwind tegen een lange dag motorsailen.

Vandaag varen we naar Warnemünde. Warnemünde is een gezellige badplaats ten Noorden van de Hanzestad Rostock aan de monding van de Flusses Warnow. De wind waait uit het westen. Warnemünde ligt in westelijke richting wat inhoud dat we moeten motorsailen. Na 3 uur varen neemt de wind toe naar 3 Bft, ik verruim de koers en rol de HA fok uit zodat we kunnen zeilen. De tocht duurt dan wel wat langer maar het hobbelt minder en is comfortabeler dan met de motor varen. Ongeveer 5 mijl voor Warnemünde zakt de wind in naar 5 a 7 knopen en zet ik de motor bij.

Op de Oostzijde voor de ingang van de rivier is een nieuwe jachthaven met 800 ligplaatsen gebouwd. We varen de jachthaven in, er is voldoende plek maar doet ontzettend ongezellig aan. We draaien rechtsomkeer en varen naar de haven van Warnemünde. We besluiten om de beschoeiing van de ingang van de Alterstrom aan te meren. Door de vele toeristen boten die af en aan varen kan het overdag nogal onrustig zijn om daar te liggen. Na 18.00 uur zijn de meeste boten binnen en lig je daar prima met je schip. In de Warnemünder Segel-Club kun je gebruik maken van de douches. s’-Avonds heb je vanuit de kuip een mooi uitzicht over de haven en kijk je naar de flanerende mensen op de boulevard aan de overkant . Ons plan is om de volgende morgen weer te vertrekken. Na het eten maken we nog een wandeling door het gezellige stadje.

Woensdag 27 juli 2016 eiland Fehmarn of toch maar niet.

Om 11.00 uur vertrekken we, de wind komt uit het Oosten en passaat zeilend varen we richting Heiligerhaven.  Wanneer we eenmaal langs het eiland Fehmarn varen zijn we toch wel nieuwsgierig geworden en besluiten om in plaats van naar Heiligerhaven het plaatje Burgstaken op het eiland Fehmarn aan te doen. Als we eenmaal in het haventje varen zien we dat de haven en het dorpje er toch niet zo aantrekkelijk en gezellig uit ziet. We keren om en varen toch door naar Heiligerhaven.

Nadat we de brug zijn gepasseerd zien we in de verte vanuit Heiligerhaven de start van een zeilwedstrijd. Met spinakers op varen zij ons tegemoet… wat een welkomst comité. Om 20.30 uur meren we aan, onze magen knorren en snel haasten we ons naar een frites en viszaak. Doodmoe gaan we om 22.30 uur naar bed.

Donderdag 28 juli naar Laboe.

Met 3 a 4 knopen op het log zeilen we aan de wind richting Labou. Door de geringe snelheid besluit ik onderweg om de paravaan uit te gooien om onderweg een visje te vangen. Na een uurtje heb ik beet, de eerste makreel, zo dat gaat goed. Even later later danst het plankje weer uit het water, en ja hoor de tweede makreel. Uiteindelijk hebben we drie makrelen gevangen.

Aan de kopse kant van de jachthaven staat een houten keet, een klein eetcafé met een terrasje. Het ziet er heel gezellig uit. We besluiten om "bei Brit", zo heet het eetcafeetje, een broodje te eten. Brit is een gezellige vrouw die samen met haar moeder het cafeetje runt.

Vrijdag 29 juli door het Kielerkanaal naar Brunsbuttel

De volgende dag drinken we voor ons vertrek nog eerst een Cappuccino "Brei Brit". Er staat een flauw zonnetje aan de hemel. De tocht door het Kielerkanaal gaat voorspoedig. Halverwege zie ik in de verte een enorme plensbui aankomen. Ik vraag Cora om mijn zeiljas en de paraplu. Ik zie bijna geen hand voor voor mijn ogen, zo hard regent het.

Na een uur of acht motoren komen we aan in Brunsbüttel. Brunsbüttel is een gemeente in de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein, gelegen in het Kreis Dithmarschen. De plaats telt 12.642 inwoners. Brunsbüttel vormt het westelijke eindpunt van het Noord-Oostzeekanaal.

's-Avonds gaan we met z'n drietjes uit eten bij het restaurant aan de haven. Er speelt een bluesband op het plein en het is gezellig druk. 

Zaterdag 30 juli Aanloop Norderney midden in de nacht

De volgende morgen gooien we om 9.00 uur de trossen los. Voordat we de sluis in kunnen varen moeten we wachten op een groot vrachtschip. Het schip vaart als eerste naar binnen. Nadat het schip is aangemeerd varen we met een colonne zeilschepen de sluis in. Om 10.00 uur varen eindelijk de sluis uit. Met de wind op de kop varen we we op de motor de Elbe uit. Pas nadat we boei nr. 6 passeren verleggen we de koers richting ZW. Eindelijk kunnen we zeilen, Muriel  rolt de High Aspect uit. Met 12 knopen NW wind zeilen we met ruime 7 knopen op het log richting Norderney. Na een uur of vier kakt de wind in en de snelheid zakt terug naar minder dan 5 knopen. We draaien de high Aspect in, starten de motor en motorsailend varen we verder. De schemer valt in en in het donker naderen we het eiland. Het is best spannend om in het donker de aanloop van het geultje voor de toegang naar Norderey te vinden. Met drie paar gaat het best goed. Op de plotter zouden we nu dichtbij een rode ton moeten zitten. Muriel en Cora turen over het water en zien ongeveer 50 meter van ons vandaan de zwarte schim van een ton. Gelukkig die hebben we gevonden. Op naar de volgende... en dat valt niet mee wanneer de aanloop route wordt overschaduwd door het licht van de hotels en restaurants op de kant. In de verte zien we een groen licht. Wat vreemd...op de kaart staat helemaal geen groene ton aangegeven. Geconcentreerd kijken we met z'n drieën naar het groene licht, nu zien we het goed...het is is neonlicht van een restaurant. Na een 45 minuten turen en laverend door het geul varen we de haven van Norderney in. Eindelijk om 00.30 uur meren we aan een schip. We liggen als 4e aan. Tommy heeft 15 uur zijn behoefte ingehouden, het is de hoogste tijd dat we hem uitlaten. Cora en Muriel klauteren midden in de nacht met Tommy in hun armen over de drie boten. In de tussentijd doek ik het grootzeil op en leg een extra spring. Het is zondag en we besluiten om vandaag te blijven liggen. Doodmoe schuiven we onze kooi in.

Het aanlopen van Norderney en het donder is niet aan te raden. Gelukkig was het rustig weer en konden wij zo langzaam varend Norderney aanlopen. Maar zodra er meer wind sta zou ik nooit in het donker hier naar toe varen. Of je nu vanuit het westen of het oosten komt, van beide kanten is het eiland niet eenvoudig om aan te varen. De geulen veranderen door het jaar heen en door de stroming die langs het eiland stoomt is het niet eenvoudig om het donker de juiste koers aan te houden. Dan is het eiland Borkum, ca. 22 mijl westelijker een betere optie.

Zondag 31 juli  Toch maar naar Lauwersoog

De volgende morgen staan we om 8.00 uur op. "Ik dacht dat ik laat aankwam, maar jullie breken het record" hoor ik de buurman zeggen. Omdat we 4 dik liggen en er geen vrije plaats aan een steiger beschikbaar is besluiten we om te vertrekken. We worden aangeroepen door de havenmeester dat we eerst liggeld moeten betalen. Eerst diesel tanken en dan praten we verder, ah ju. De dieseltankplaats is gesloten. Gelukkig is er verderop een benzine station. Met een jerrycan haal ik twintig liter diesel, ik sjouw mij rot. Op de terugweg zie ik dat achter gebouw dicht bij de tankplaats een tank staat waar je met een betaalpas kan tanken en betalen. Dat weet ik dan voor een volgende keer. Nadat we de jerrycan hebben geleegd in de dieseltank en water hebben getankt vertrekken we richting Lauwersoog.

Na twee uur motoren kan eindelijk de motor uit. Na drie uur zeilen gaat het steeds minder waaien en moeten we de motor bijzetten om vaart te houden. Op zee hou ik een minimale snelheid aan van 5 knopen door het water. Varen we langzamer dan zet ik de motor bij.

Bij de ingang naar Lauwersoog constateer ik dat de ingang van de geul verandert is ten opzicht van de kaart op de plotter. Op de plotter zou het hier 8 meter diep moeten zijn en de diepte meter geeft 2,50 m aan. Snel stuur ik 45 graden Noord om vervolgens naar de ton die de ingang van de geul aangeeft te varen. Er staat 15 tot 16 knopen wind. De geul loopt zigzaggend naar de doorgang tussen Schiermonnikoog en Het rif. Het gaat voorspoedig en even later liggen we bij de sluis. Door de sluis slaan we bakboord uit naar jachthaven "Noordergat".

Maandag 1 augustus door de Dokkumer Ee

Vandaag varen we naar Leeuwarden om Muriel op de trein af te zetten. De volgende dag vliegt zij weer naar London om haar vriendje te bezoeken.

We vertrekken op ons gemak richting Oostmahorn om een stukje verder naar stuurboord de Dokkummerdiep op te varen. Op de Dokkermerdiep moet je stak langs de betonning varen, we letten even niet op en liggen vast in de modder. Ik geef een klein beetje gas bij en de Zeebeer komt vrij uit de modder. We varen dwars door het Hollandsche landschap tussen de groene weilanden met aan weerszijden grazende koeien, de lucht is prachtige blauwe met hier en daar wat schapenwolkjes. Dit is toch ook weer een bijzondere ervaring. Overal kom je platbodems tegen, deze zijn hier goed op hun plaats. Dokkum is een leuk stadje. Bij de eerste brug moeten we 7,00 euro betalen voor de doorvaart. Aan weerskanten zien we pittoreske huisjes. Nadat we Dokkum zijn gepasseerd varen we langs schilderachtige dorpjes met prachtige huizen. Het aantal bruggen heb ik niet geteld, zolang je maar in colonne blijft varen gaat de doorgang vrijvlot.

Leeuwarden

Aan het einde van de Dokkummer Ee komen we bij Leeuwarden aan. Bij de Eebrug betalen we 7,00 euro aan bruggengeld voor alle bruggen in Leeuwarden. Na het passeren van de Noorderbrug kom je in de Noorder Stadsgracht. Langs de gracht loopt de Noordensingel waarlangs je kunt afmeren. Aan de zuidzijde van de gracht ligt het Prinsenpark. Met een schattig pontje kun je van de Noord naar de Zuidzijde overvaren en weer terug als je dat wilt. In het park zijn de sanitaire voorzieningen. Aan de Noorder Stadsgracht lig je midden in het centrum van Leeuwarden op 5 minuten loopafstand van het stadcentrum. Leeuwarden is een prachtige stad vol met historische gebouwen en mooie grachtenpanden.

Eindelijk heb ik het gevonden waar de lekkage aan bakboord door wordt veroorzaakt. Er zit een lek in de watertank. Al jaren zoek ik mij rot waar het water vandaan komt...nu nog repareren. Dinsdag aan het einde van de ochtend wandelen Cora en ik door het centrum van Leeuwarden en maken mooie foto's van de sfeervolle binnenstad en de scheve Oldehovetoren. In 1529 is begonnen met de bouw van de toren en 4 jaar later, in 1533, gerealiseerd. Het oorspronkelijke plan was om een toren te bouwen van wel 100 meter hoog, dit is nooit gerealiseerd. De bijzondere geschiedenis van de toren kun je lezen op Leeuwardenstudiestad.nl. De binnenstad van Leeuwaarden wordt omcirkeld door grachten. In de binnenstad is gezellig, met veel winkeltjes en terrassen.

Woensdag 3 augustus naar Lemmer

Om 9.15 uur gooien de de trossen los. Het eerste stuk is het rustig varen. Eenmaal op het Prinses Margrietkanaal is het enorm druk op het water met een lange rij motorboten. Grote jachten en kleine motorbootjes met buitenboordmotoren die naar hun volgende bestemming heen varen. Op het Snekermeer is het een drukte van belang, in de verte, tegen de grijze lucht, zien we Skûtsjes met hun donkere grootzeil en spierwitte fok bezig aan de voorbereidende wedstrijden van het Skûtsjesilen. Ook vandaag passeren we ontelbare bruggen. Bij Lemmer varen we de Sylroede op. Bij de eerste brug betalen we 5 euro aan bruggengeld. Midden in het centrum van Lemmer meren we om 16.15 uur aan de kade af. 's-Avonds eten we bij eetcafe Lange Piet waar ze hondenbier voor Tommy schenken.

De volgende morgen halen we boodschappen bij de Jumbo. Wanneer je door de passage wandel kom je vanzelf bij het winkelcentrum met drie supermarkten Jumbo, Aldi en de Lidle. Ook vind je daar een watersportwinkel. Bij de watersportwinkel kopen we een nieuwe vlag en een groennavigatieverlichting. Deze is door een onhandige manoeuvre door de buurman kapot gevaren. Om 12.30 besluiten we om naar Enkhuizen te varen. Brug door en vervolgens door de Lemstersluis naar buiten. Er staat een stevige wind recht op de kop. Door het ondiepe IJsselmeer en harde wind staan er korte en steile golven. Dit wordt 4 uur stampen. De Zeebeer maakt harde klappen op het water. Ik besluit een klein beetje af te vallen zodat er meer druk in het grootzeil komt te staan en daardoor iet comfortabeler kunnen varen. 

Chevrolet impala rijd dwars door feestende menigte

De tocht naar Enkhuizen lijkt wel een eeuwigheid te duren door het stampen van het schip. De moeite wordt beloond. In de buitenhaven van Enkhuizen liggen we in de luwte en schijnt de zon in de kuip. Na een uurtje in de kuip gaan we wandelen. Eerst door een parkje, het Snouck van Loosenpark aan de kopse kant van de haven, met de mooie huisjes. Vervolgens lopen we via de Brandaris naar de binnenhaven. Volop feest. Er wordt gedanst op het water, verschillende bands zijn aan het spelen. Bij een van de feesttentendrinken we een biertje en genieten van de gezellige sfeer. We besluiten om op een terrasje mosselen te gaan eten. Het terras heeft uitzicht op de binnenhaven en de feestende mensen. Even later komt een grote Chevrolet impala met drie stoere gasten aanrijden. De mannen zetten hun auto neer midden in het feestgewoel, klimmen op hun auto, pakken hun gitaar en beginnen met spelen. De zanger pakt de microfoon en begint de zingen. Dat is gaaf, dit heb ik nog nooit gezien. Iedereen is in een geweldige stemming, mensen gaan dansen en zingen op de muziek van de band.

Vrijdag 5 augustus Six haven Amsterdam

Om 9.30 uur gooien we de landvasten los en varen op de motor de sluis bij Enkhuizen. De wind staat W/NW, gelukkig kunnen we weer zeilen. om 15.00 meren we af in de Sixhaven, midden in Amsterdam. We liggen nog geen half uur of het eerste schip meert langszij af. Een Swan 45. Tegen de Deense bemanning zeggen wij dat we de volgende morgen, in verband met het getijde bij IJmuiden, om 06.30 uur willen vertrekken. Geen probleem. Zij liggen nog maar net aan ons schip vast en twee ander schepen meren weer aan het Deense schip vast. De Sixhaven is barstensvol.

We wandelen naar de veerpont voor een overtocht naar het centrum van Amsterdam. In het centrum zijn de voorbereidingen van de Gay parade in volle gang. Het is ontzetten druk, allerlei nationaliteiten van heinde en verre lopen door de binnenstad. De terrassen zijn overvol. Pfff, dat zijn we niet gewend. Om een uur of 19.00 lopen we weer richting de Sixhaven. We krijgen een berichtje van Muriel dat zij veilig in London is geland. Op de boot genieten we van de rust met een witte wijn en een toastje met Franse kaas. Een pizza in de oven. Morgen weer vroeg op.

Zaterdag 6 augustus Terug naar den Bommel

Ik sta om 06.00 uur op...de Zeebeer is helemaal ingebouwd. Aan stuurboord liggen drie schepen aan ons vastgemeerd en achter ons liggen vier schepen afgemeerd waarvan de laatste niet aan boord is. Om 6.15 uur klop ik, zoals afgesproken, op het dek van het derde schip, een grote lemmeraak. Eerst komen er wat tegenwerpingen. Even later zien zij toch wel in dat het niet zo netjes is en steken zij de helpende hand uit. De vierde boot wordt langzaam naar achteren geduwd. Door de samenwerking kunnen we uiteindelijk om 7.00 uitvaren. Om 10.00 varen we door de sluis bij IJmuiden en hebben de stroom mee. Met NW 3-4 arriveren wij om 17.30 uur bij de Goereesche sluis. Ongeveer twee uur later meren we de Zeebeer af in onze box.